Av Aksel Berg
Dei steile fjell med brear gjev sus i smeltingstid. Dei kvite band av bekker, ligg strekt fra fjell og li. Ein fjord med bergvegg langsmed sjø, med skard og ur, med dal og bø, med sterk og steinset sti.
Så ligg ho der og kallar vår kjære bygd og grend og ventar drift og dugleik av kvinner og av menn. Dei gamla stigar vil vi gå. Dei sterke tindar vil vi nå, og bekkene som renn
Ja Kåfjord, du er bygda der ætta vår slo rot, på karrig grunn med lite, men rikare på mot. Vi er ditt folk, vi har deg kjær med vidde og din tindehær og grunnen under fot.
Olderdalen, bygda vår 